خاتون

 

پسر : ضعیفه ! دلمون برات تنگ شده بود اومدیم زیارتت کنیم  

!

دختر : توباز گفتی ضعیفه ؟ 

پسر : خب ، برم منزل  چطوره ؟ 

دختر : وااااای . . . از دست تو ! 

پسر : باشه ؛ باشه ببخشید ویکتوریا خوبه ؟ 

دختر : اه . . . اصلاباهات قهرم  

!

پسر : باشه بابا ، توعزیز منی ، خوب شد ؟ آشتی ؟ 

دختر : آشتی ، راستی گفتی دلت چی شده بود ؟ 

پسر : دلم ! آها یه کم می پیچه ! ازدیشب تاحالا  

!

دختر : واقعا که ! 

پسر : خب چیه ؟ نمیگم مریضم اصلا ، خوبه ؟ 

دختر : لوووس  

!

پسر: ای بابا ، ضعیفه ! این دفعه اگه قهر کنی دیگه نازکش نداری ها  

!

دختر : بازم گفت این کلمه رو 

 . . . !

پسر : خب تقصرخودته ! میدونی که من اونایی رو که دوست دارم اذیت میکنم ، هی نقطه ضعف میدی دست من 

 !

دختر : من ازدست توچی کارکنم ؟! 

پسر: شکرخدا ! دلم هم پیچ میخوره چون تو تب وتاب ملاقات توبودم ، لیلی قرن بیست و یکم من ! 

دختر : چه دل قشنگی داری تو ! چقدر به سادگی دلت حسودیم میشه ! 

پسر : صفای وجودت خانوم ! 

دختر : می دونی ! دلم ، برای پیاده روی هامون ، برای سرک کشیدن تو مغازه های کتاب فروشی ورق زدن کتابها ، برای بوی 

 کاغذ نو برای شونه به شونه ات راه رفتن و دیدن نگاه حسرت بار بقیه . . . 

آخه هیچ زنی که مردی مثل مرد من نداره ! 

پسر : می دونم ، می دونم ،دل منم تنگه ، برای دیدن آسمون چشمای تو 

 . . .

برای بستنی شاتوتی هایی که باهم میخوردیم . . . 

برای خونه ای که توی خیال ساخته بودیم ومن مردش بودم  

. . . !

دختر : یادته همیشه میگفتی به من میگفتی “ خاتون ” 

پسر : آره ، آخه تو منو یاد دخترهای ابرو کمون قجری می انداختی ! 

دختر : ولی من که بور بودم ! 

پسر : باشه ! فرقی نمی کنه ! 

دختر : آخ چه روزهایی بودن ، چقدردلم هوای دستای مردونه ات رو کرده . . . 

وقتی توی دستام گره می خوردن ، مجنون من . . . 

پسر : . . . 

دختر : چت شد چرا چیزی نمیگی ؟ 

پسر: … 

دختر : نگاه کن ببینم ! منو نگاه کن . . . 

پسر: . . . 

دختر : الهی من بمیرم ، چشات چرا نمناکه ، فدای تو بشم 

 . . .

پسر : خدا ، نه . . . ( گریه ) 

دختر : چرا گریه میکنی ؟ 

پسر : چرا نکنم ، ها ؟ 

دختر : گریه نکن ، من دوست ندارم مرد گریه کنه ، جلو این همه آدم ، بخند دیگه ، بخند ، زودباش . . . 

پسر : وقتی دستاتو کم دارم چطوری بخندم ؟ کی اشکامو کنار بزنه که گریه نکنم . . . 

دختر : بخند، و گرنه منم گریه میکنما  

!

پسر : باشه ، باشه ، تسلیم، گریه نمی کنم ، ولی نمی تونم بخندم 

دختر : آفرین ! حالا بگو برای کادو ولنتاین چی خریدی ؟ 

پسر : توکه میدونی من از این لوس بازی ها خوشم نمیاد ، ولی امسال برات یه کادو خوب آوردم . . . 

دختر : چی ؟ زودباش بگو ، آب از لب و لوچه ام آویزون شد . . . 

پسر : . . .

دختر : دوباره ساکت شدی ؟ 

پسر : برات کادو ... ، برات یه دسته گل گلایل ! یه شیشه گلاب و یه بغض طولانی آوردم . . . ! 

تک عروس گورستان ! 

پنج شنبه ها دیگه بدون تو خیابونها صفایی نداره . . . 

اینجا کناره خانه ی ابدیت مینشینم و فاتحه میخونم . . . 

نه ، اشک و فاتحه 

نه ، اشک و فاتحه و دلتنگی 

امان ، خاتون من ! توخیلی وقته که . . . 

آرام بخواب بای کوچ کرده ی من  

. . .

دیگر نگران قرصهای نخورده ام ، لباس اتو نکشیده ام و صورت پف کرده از بی خوابیم نباش . . . ! 

نگران خیره شدن مردم به اشک های من هم نباش ! 

بعد از تو دیگه مرد نیستم اگر بخندم . . . 

 اما....

اما ، تو آرام بخواب . .